ქართველი დედები და მათი შვილები, რომლებიც დედმამიშვილებს უფრო გვანან - "როცა ქუჩაში დედას მეძახიან, გაოცებულ სახეებს ვხედავ"

რამ­დე­ნი­მე დღის წინ, ერთ-ერთ ფე­ის­ბუქ-ჯგუფ­ში ინ­ტერ­ნეტ­მომ­ხმა­რე­ბელ­მა ნონა გი­უ­ნაშ­ვილ­მა შვილ­თან ერ­თად გა­და­ღე­ბუ­ლი ფოტო გა­მო­აქ­ვეყ­ნა, რო­მელ­საც დიდი გა­მოხ­მა­უ­რე­ბა მოჰ­ყვა. დედა-შვი­ლი დებს უფრო გვა­ნან და მათი ერ­თმა­ნე­თის­გან გან­სხვა­ვე­ბა ნამ­დვი­ლად გა­გი­ჭირ­დე­ბათ.

👉  კვალიფიციური მომზადება - ყველა საგანი ერთ სივრცეში

"აბა, ახალ­გაზ­რდა დე­დე­ბი და­მე­ნა­ხეთ უფ­როს შვი­ლებ­თან ერ­თად, ვინც დებს, და-ძმებს გავ­ხართ. ამ სუ­რათ­ზე მე და ჩემი გოგო ვართ და ყვე­ლას დები ვგო­ნი­ვართ... რა­ღაც და­დე­ბი­თი მა­ინც აქვს ამ ნა­ად­რევ დე­დო­ბას" - წერ­და ნონა გი­უ­ნაშ­ვი­ლი. პოსტს უამ­რა­ვი გა­მოხ­მა­უ­რე­ბა მოჰ­ყვა და ბევ­რმა დე­დამ გა­ა­ზი­ა­რა შვი­ლებ­თან ერ­თად გა­და­ღე­ბუ­ლი ფო­ტო­ე­ბი.

AMBEBI.GE რამ­დე­ნი­მე მათ­განს და­უ­კავ­შირ­და და დღეს გა­გაც­ნობთ 11 ქალს, რომ­ლე­ბიც არაჩ­ვე­უ­ლებ­რივ ფორ­მა­ში არი­ან და გა­რეგ­ნო­ბით შვი­ლებს არ ჩა­მო­უ­ვარ­დე­ბი­ან. დე­დებ­სა და შვი­ლებს შო­რის ასა­კობ­რი­ვი ზღვა­რი თით­ქმის წაშ­ლი­ლია და დედ­მა­მიშ­ვი­ლებს უფრო გვა­ნან. ბევ­რმა ქალ­მა ჩვენ­თან სა­უ­ბარ­ში აღ­ნიშ­ნა, რომ ნა­ად­რე­ვად შექ­მნა ოჯა­ხი, ახლა ამას არას­წო­რად მი­იჩ­ნე­ვენ და შვი­ლებ­საც ურ­ჩე­ვენ გა­აზ­რე­ბულ ასაკ­ში მი­ი­ღონ ეს გა­და­წყვე­ტი­ლე­ბა.

ნონა გი­უ­ნაშ­ვი­ლი: "34 წლის ვარ, სამი შვი­ლის დედა. ჩემი უფ­რო­სი შვი­ლი გიგა 17 წლი­საა, გვან­ცა 16-ის და ნიცა კი - ექ­ვსის. 17 წლის ვი­ყა­ვი, როცა დედა გავ­ხდი. მო­მი­ტა­ცეს... მა­შინ ასეც ხდე­ბო­და და სამ­წუ­ხა­როდ, პა­ტა­რა ასაკ­ში გო­გო­ნას გა­თხო­ვე­ბა არა­ვის უკ­ვირ­და. აქვე მინ­და ისიც და­ვა­ფიქ­სი­რო, რომ ნა­ად­რე­ვად ოჯა­ხის შექ­მნა არ არის კარ­გი. ძნე­ლია, რო­დე­საც არ ხარ მზად დე­დო­ბის­თვის...

მე გა­მოვ­ტო­ვე ბავ­შვო­ბის ლაღი წლე­ბი, მაგ­რამ ყვე­ლა­ფერს ხომ აქვს რა­ღაც და­დე­ბი­თი? ვუ­ყუ­რებ ჩემს შვი­ლებს და არ მჯე­რა, რომ მე გა­ვა­ჩი­ნე, ისე­თი დი­დე­ბი არი­ან, მე­გობ­რე­ბი­ვით ვართ. რო­დე­საც შვი­ლებ­თან ერ­თად ქუ­ჩა­ში გავ­დი­ვარ და დე­დას მე­ძა­ხი­ან, გა­ო­ცე­ბულ სა­ხე­ებს ვხე­დავ, ამა­ზე მე­ღი­მე­ბა, ყვე­ლას და-ძმე­ბი ვგო­ნი­ვართ.

მე­უბ­ნე­ბი­ან რომ ასაკ­თან შე­და­რე­ბით უფრო პა­ტა­რა შე­ხე­დუ­ლე­ბა მაქვს და ვერ იჯე­რე­ბენ, რომ ეს დიდი ბიჭი და გოგო ჩემი შვი­ლე­ბი არი­ან. ჯერ­ჯე­რო­ბით არა­ნა­ი­რი პრო­ცე­დუ­რა არ ჩა­მი­ტა­რე­ბია, არც ძვი­რა­დღი­რე­ბულ პარ­ფი­უ­მე­რი­ას ვხმა­რობ - მომ­წონს ბუ­ნებ­რი­ვო­ბა და თმა­საც არ ვი­ღე­ბავ. გა­მი­მარ­თლა, რომ მიდ­რე­კი­ლე­ბა არ მაქვს სიმ­სუქ­ნის­კენ. მე და გვან­ცა ხან ერ­თად გავ­დი­ვართ გა­სარ­თო­ბად ბარ­ში და ვამ­ბობთ, რომ დები ვართ. მერე ბევ­რს ვი­ცი­ნით და ვხა­ლი­სობთ ამა­ზე, ვჭო­რა­ობთ, ვგი­ჟობთ. დღეს მარ­ტო­ხე­ლა დედა ვარ... რთუ­ლია ჩემი ცხოვ­რე­ბა, მაგ­რამ ბედ­ნი­ე­რი ვარ"

მერი ბეგ­ლა­რიშ­ვი­ლი: "22 წლის ვი­ყა­ვი ზუკა რომ გა­ვა­ჩი­ნე, ჩემი პირ­ვე­ლი შვი­ლი. ფაქ­ტი­უ­რად ერ­თად გა­ვი­ზარ­დეთ და დღეს ძა­ლი­ან ახლო და მე­გობ­რუ­ლი ურ­თი­ერ­თო­ბა გვაქვს, ჩემი მე­სა­ი­დუმ­ლეა და ასე­ვე ვარ მეც მის­თვის, ყვე­ლას და-ძმა ვგო­ნი­ვართ. თუმ­ცა, ეს არ მიშ­ლის ხელს, ამავდრო­უ­ლად მისი დედა ვიყო, მრჩე­ვე­ლი, მი­მარ­თუ­ლე­ბის მიმ­ცე­მი.

ზუ­კას შემ­დეგ კი­დევ ორი შვი­ლი შეგ­ვე­ძი­ნა. პა­ტა­რე­ბი ბაღ­ში და­დი­ოდ­ნენ აქამ­დე, ახლა შუ­ა­თა­ნა - გო­გო­ნა სკო­ლა­ში მი­დის. მარ­ტო ვცხოვ­რობთ და ბავ­შვე­ბის მოვ­ლაც მე მი­წევს, სახ­ლის საქ­მეც, აბ­სო­ლუ­ტუ­რად ყვე­ლა­ფე­რი, რაც დი­ა­სახ­ლისს ევა­ლე­ბა. ბავ­შვე­ბის მოვ­ლა-აღ­ზრდა­ში მე­უღ­ლე და მისი მშობ­ლე­ბიც დიდ მო­ნა­წი­ლე­ო­ბას იღე­ბენ.

შვი­ლე­ბის მოვ­ლის პა­რა­ლე­ლუ­რად ვმუ­შა­ობ და სხვა­ნა­ი­რად ვერც წარ­მო­მიდ­გე­ნია. ვმუ­შა­ობ ერთ-ერთ ბან­კში კლი­ენ­ტთა მომ­სა­ხუ­რე­ბის მე­ნე­ჯე­რად. ზო­გა­დად, სა­ბან­კო სფე­რო­ში უკვე 15 წე­ლია ვარ. მე­უღ­ლეც ბან­კში მუ­შა­ობს და ჩვე­ნი უფ­რო­სი ვაჟი კი ზა­ფხუ­ლის პე­რი­ოდ­ში ერთ-ერთ კა­ფე­ში მუ­შა­ობს.

რაც შე­ე­ხე­ბა იმას, რომ ახალ­გაზ­რდუ­ლად გა­მო­ვი­ყუ­რე­ბი, თა­ვის მოვ­ლის რა­ი­მე გან­სა­კუთ­რე­ბუ­ლი ხერ­ხე­ბი არ მაქვს, არც არა­ნა­ი­რი ოპე­რა­ცია და პრო­ცე­დუ­რე­ბი ჩა­მი­ტა­რე­ბია. უბ­რა­ლოდ, ვცდი­ლობ ვი­ვარ­ჯი­შო და წონა შე­ვი­ნარ­ჩუ­ნო, არ მო­ვი­მა­ტო".

ეკა­ტე­რი­ნე გე­ლაშ­ვი­ლი: "17 წლის ვი­ყა­ვი, როცა შვი­ლი - მე­რა­ბი გი­გო­ლაშ­ვი­ლი გა­მიჩ­ნდა. მა­შინ მე თვი­თონ ბავ­შვი ვი­ყა­ვი... სა­ო­ცა­რი მე­გობ­რო­ბა გვაქვს მე და ჩემს შვილს, ერ­თად გა­ვი­ზარ­დეთ... გა­რეთ რომ გავ­დი­ო­დით სა­სე­ირ­ნოდ და "დეეს" და­მი­ძა­ხებ­და, ხალ­ხის რე­აქ­ცი­ას ვგრძნობ­დი, ისე უკ­ვირ­დათ. მე­რაბ­მა სკო­ლა რომ და­ამ­თავ­რა და ბან­კეტ­ზე მი­ვე­დი, გი­გო­ლაშ­ვი­ლის დედა სად არი­სო, მე­ძებ­დნენ, დას­თან ერ­თად რა­ტომ მო­ვი­დაო.

ჩემი შვი­ლის ოც­ნე­ბაა წარ­მა­ტე­ბუ­ლი ფეხ­ბურ­თე­ლი გახ­დეს. სა­ქარ­თვე­ლო­ში ნორჩ დი­ნა­მო­ში თა­მა­შობ­და და როცა მივ­ხვდი, რომ უფრო მეტი უნ­დო­და, 2019 წლის თე­ბერ­ვალ­ში მად­რიდ­ში წა­ვიყ­ვა­ნე, იქ რომ გა­ეგ­რძე­ლე­ბი­ნა სპორ­ტუ­ლი მოღ­ვა­წე­ო­ბა. ეს იყო უბედ­ნი­ე­რე­სი წუ­თე­ბი მის­თვი­საც და ჩემ­თვი­საც!

ერთი შვი­ლი მყავს და ძა­ლი­ან მი­ჭირს მის გა­რე­შე სა­ქარ­თვე­ლო­ში ცხოვ­რე­ბა, მაგ­რამ ახლა მის­თვის ასე უკე­თე­სია. მე­რა­ბის სურ­ვი­ლია სა­ქარ­თვე­ლო­ში დაბ­რუნ­დეს, რო­გორც სა­უ­კე­თე­სო ფეხ­ბურ­თე­ლი"

ნინო ღა­რი­ბაშ­ვი­ლი: "ზუს­ტად 18 წლის შევ­სრულ­დი და გი­გიც მო­ევ­ლი­ნა ჩემს ცხოვ­რე­ბას. ხში­რად მას­თან ერ­თა­დაც კი მი­ტი­რია ღამე, რომ ვერ ვი­გებ­დი რა­ტომ ტი­რო­და... მერე ნელ-ნელა შე­ვეჩ­ვი­ეთ ერ­თმა­ნეთს. ძა­ლი­ან ცელ­ქი ბავ­შვი იყო, მახ­სოვს სი­ა­რუ­ლი რომ და­ი­წყო, იმ დღის მერე სახ­ლში სკა­მე­ბი მა­გი­და­ზე გვე­წყო. იგის გარ­და კი­დევ ერთი, უმ­ცრო­სი ვაჟი მყავს.

ambebi.ge