როგორ აღმოაჩინა ტოჩინოშინმა იაპონიაში კახეთი - ქართველ სუმოისტს ბაშოზე ოჯახი ქართული შეძახილებით ამხნევებდა

ია­პო­ნი­ა­ში ცოტა ხნის წინ დას­რულ­და აკი ბაშო ანუ შე­მოდ­გო­მის ბაშო. ქარ­თველ­მა სუ­მო­ის­ტმა - ტო­ჩი­ნო­შინ­მა ბაშო კარ­გად და­ი­წყო, ზე­დი­ზედ ორი გა­მარ­ჯვე­ბა იზე­ი­მა. შემ­დეგ და­ი­წყო წა­რუ­მა­ტე­ბე­ლი გა­მოს­ვლე­ბი, ქარ­თვე­ლი ფა­ლა­ვა­ნი კო­მო­სუბ ტა­კა­კე­ი­შოს­თან და შო­და­ის­თან და­მარ­ცხდა.

მი­უ­ხე­და­ვად ამი­სა, ლე­ვან გორ­გა­ძემ აბი მა­სა­ტო­რას და­მარ­ცხე­ბით 8 გა­მარ­ჯვე­ბა მო­ი­პო­ვა და ოძე­კის ტი­ტუ­ლი შე­ი­ნარ­ჩუ­ნა.

მიმ­დი­ნა­რე ბა­შოს დროს ლე­ვანს ოჯა­ხის წევ­რე­ბიც აძ­ლევ­დნენ სტი­მულს და ამ­ხნე­ვებ­დნენ - ქარ­თველ ფა­ლა­ვანს ია­პო­ნი­ა­ში ძმა ლაშა გორ­გა­ძე და მისი მე­უღ­ლე – მაკო დევ­ნო­ზაშ­ვი­ლი სტუმ­რო­ბენ. ტო­ჩი­ნო­ში­ნის რძალ­მა AMBEBI.GE-სთან შთა­ბეჭ­დი­ლე­ბებ­ზე და იმა­ზე ისა­უბ­რა, თუ რო­გორ აღ­მო­ა­ჩი­ნეს კა­ხე­თი ია­პო­ნი­ა­ში:"ქარ­თუ­ლი შე­ძა­ხი­ლე­ბით ვამ­ხნე­ვებ­დით, ჩემი და ლა­შას ხმა მთელს დარ­ბაზს ეს­მო­და! თან ქარ­თუ­ლი დრო­შა გვქონ­და წა­ღე­ბუ­ლი და ძა­ლი­ან ამა­ყე­ბი ვი­ყა­ვით! რომ გა­ი­მარ­ჯვა, ხომ სა­ერ­თოდ, ჩვენს სი­ხა­რულს სა­ზღვა­რი აღარ ჰქონ­და! ეს ემო­ცი­ე­ბი მთე­ლი ცხოვ­რე­ბა გამ­ყვე­ბა!" - ამ­ბობს მაკო დევ­ნო­ზაშ­ვი­ლი."ქარ­თუ­ლი შე­ძა­ხი­ლე­ბით ვამ­ხნე­ვებ­დით, ჩემი და ლა­შას ხმა მთელს დარ­ბაზს ეს­მო­და! თან ქარ­თუ­ლი დრო­შა გვქონ­და წა­ღე­ბუ­ლი და ძა­ლი­ან ამა­ყე­ბი ვი­ყა­ვით! რომ გა­ი­მარ­ჯვა, ხომ სა­ერ­თოდ, ჩვენს სი­ხა­რულს სა­ზღვა­რი აღარ ჰქონ­და! ეს ემო­ცი­ე­ბი მთე­ლი ცხოვ­რე­ბა გამ­ყვე­ბა!" - ამ­ბობს მაკო დევ­ნო­ზაშ­ვი­ლი. მოგ­ვი­ყე­ვით, ბა­შოს შთა­ბეჭ­დი­ლე­ბე­ბის შე­სა­ხებ...

- ეს არის ენით აღუ­წე­რე­ლი გრძნო­ბა, როცა დარ­ბაზ­ში ხარ და ყვე­ლა­ფერს თვალს ადევ­ნებ. ლე­ვა­ნი რომ გა­მო­ვი­და დო­ჰი­ო­ზე, ძარ­ღვებ­ში სის­ხლმა დუ­ღი­ლი და­ი­წყო. იქ ყვე­ლა ზის, მაგ­რამ რა თქმა უნდა, ჩვენ დამ­ჯდა­რი ვერ მო­ვის­ვე­ნებ­დით. რო­დე­საც ერ­თმა­ნეთს და­ე­ჯახ­ნენ ლე­ვა­ნი და მისი მო­წი­ნა­აღ­მდე­გე, ლა­მის გული ამო­მი­ვარ­და. სას­წა­უ­ლი გრძნო­ბა იყო, ასე­თი არას­დროს გან­მიც­დია! ქარ­თუ­ლი შე­ძა­ხი­ლე­ბით ვამ­ხნე­ვებ­დით, ჩემი და ლა­შას ხმა მთელს დარ­ბაზს ეს­მო­და! თან ქარ­თუ­ლი დრო­შა გვქონ­და წა­ღე­ბუ­ლი და ძა­ლი­ან ამა­ყე­ბი ვი­ყა­ვით! რომ გა­ი­მარ­ჯვა ხომ სა­ერ­თოდ ჩვენს სი­ხა­რულს სა­ზღვა­რი აღარ ჰქონ­და... ეს ემო­ცი­ე­ბი მთე­ლი ცხოვ­რე­ბა გამ­ყვე­ბა!- მი­უ­ხე­და­ვად და­ძა­ბუ­ლი გრა­ფი­კი­სა, თქვენ­თვის ყუ­რა­დღე­ბა არ და­უკ­ლია...

- დიახ, ყუ­რა­დღე­ბას არ გვაკ­ლებს, ჯერ კი­დევ აქ ვართ და შეძ­ლე­ბის­დაგ­ვა­რად ცდი­ლობს გვა­ნა­ხოს ია­პო­ნია. ია­მა­ნა­ში ვი­ყა­ვით, ლე­ვან­მა მას ია­პო­ნუ­რი კა­ხე­თი უწო­და, რად­გან იქ ბევ­რი ხე­ი­ვა­ნია და მეღ­ვი­ნე­ო­ბას მის­დე­ვენ. არ­ნა­ხუ­ლად ლა­მა­ზი ბუ­ნე­ბაა... ფუ­ჯის მთა­ზე სულ თოვ­ლია და ულა­მა­ზე­სია, ეს მთა კარ­გად ჩანს იმ ად­გი­ლი­დან, სა­დაც ჩვენ ვიმ­ყო­ფე­ბო­დით. შევწვით მწვა­დე­ბი, გვქონ­და ქარ­თუ­ლი ღვი­ნო და დღემ ძა­ლი­ან ტკბი­ლად ჩა­ი­ა­რა...- რო­გო­რია ლე­ვა­ნის ყო­ველ­დღი­უ­რო­ბა ია­პო­ნი­ა­ში?

- ლე­ვა­ნის ვარ­ჯიშს და­ვეს­წა­რით, ვერც კი წარ­მო­იდ­გენთ რამ­ხე­ლა ოფლი იღ­ვრე­ბა იქ, რა ძნე­ლია ყო­ველ დღე 6 სა­ათ­ზე ადგე, წახ­ვი­დე კლუბ­ში და ივარ­ჯი­შო თავ­და­უ­ზო­გა­ვად. ვარ­ჯიშს რომ ვუ­ყუ­რებ­დი, ცრემ­ლე­ბი მომ­დი­ო­და. ეს უნდა ნახო, რომ გა­ი­გო, რამ­ხე­ლა შრო­მის და რამ­დე­ნი ოფ­ლის ფა­სად და­უჯ­და ლე­ვანს წა­მა­ტე­ბის მიღ­წე­ვა და რამ­დენ ენერ­გი­ას დებს ამა­ში!

ambebi.ge

 👉  კვალიფიციური მომზადება ხელმისაწვდომ ფასად - ყველა საგანი ერთ სივრცეში